Znak - Szlak pieszy żółty

Kod szlaku: KP-231-y / WM-231-y

Toruń – Radomno (im. F. Łęgowskiego, pieszy, żółty)

Toruń - Kaszczorek - Złotoria - Brzozówka - Szembekowo - Ciechocin - Ruziec - Golub-Dobrzyń - Białkowo - Szafarnia - Płonne - Rodzone - Tomkowo - Kierz Radzikowski - Radziki Duże - Kupno - Słoszewy - Mszano - Szabda - Brodnica - Tama Brodzka - Mariany - Bachotek - Ostrowite - Osetno - Łąkorek - Skarlin - Lekarty - Gryżliny - Radomno

3.00 (61%) - 8 głosy

160 km

Pobierz ślad GPS: KML | GPX

Spis treści:   Mapa trasy | Opis  | Komentarze

Mapa

Opis

Tekst publikowany dzięki uprzejmości Oddziału Miejskiego PTTK w Toruniu

(odcinek międzynarodowego szlaku turystycznego  E-11  Słubice – Ogrodniki)

Dostarczony do rąk turystów opis znakowanego szlaku turystycznego w kolorze żółtym jest pozycją wydawniczą firmowaną przez Oddział Miejski PTTK im. Mariana Sydowa i Wydział Kultury, Turystyki i Sportu Urzędu Miejskiego w Toruniu – dostępną w formie informatorów (nr 2 i 4). Szlak żółty im Franciszka Łęgowskiego liczy 160 km długości, rozpoczyna się w Toruniu, przebiega przez Golub Dobrzyń, Brodnicę, Pojezierze Brodnickie dochodząc do Radomna Od roku 1995 szlak żółty jest włączony do międzynarodowego szlaku turystycznego określanego kodem E-11 a przebiegającego od Słubic do Ogrodnik. Nasz opis przedstawia odcinek tego szlaku od Torunia do miejscowości Radomno.

0,0 km Toruń /BORT-PTTK Plac Rapackiego 2/. Miasto liczące ponad 200 tyś. mieszkańców leżące nad rz. Wisłą i Drwęca. Od 1992 roku siedziba biskupia diecezji toruńskiej Miasto o bogatych tradycjach i historii, licznych zabytkach i atrakcjach turystycznych. Prawa miejskie Toruń otrzymał w 1233 roku, dzięki swojemu do­godnemu położeniu komunikacyjnemu stając się w szybkim czasie miastem dużym, pięknym i bogatym. W średniowieczu  należy do związku miast hanzeatyckich.

Po wojnie z krzyżakami w 1411 roku został tu podpisany l Pokój Toruński, Wojna trzynastoletnia, której początkiem było w 1454 roku zniszczenie zamku krzyżackiego przez mieszczan miała, także epilog w Toruniu bowiem w 1466 roku podpisano tu II Pokój Toruński, W XVII wieku wskutek wojen szwedzkich następuje stopniowy upadek znaczenia miasta. W latach zaboru jest włączony   do państwa pruskiego, W 1920 roku powraca do niepodległej Polski. We wrześniu 1939 roku okupant hitlerowski przerywa rozwój miasta, II wojna świa­towo dla Torunia zakończyła się w dniu 1,11,1945 roku, miasto zostało wyzwolone przez Armię Radziecką. Obecnie stanowi duże centrum naukowe, kulturalne i przemysłowe.

.

Toruń posiada Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Wyższą Szkołę Oficerską im. gen. J Berna i Wyższe Seminarium Duchowne im, ks. S, Frelichowskiego.Miasto jest chętnie odwiedzane przez turystów, którym zapewnia się niepowtarzalny klimat, gościnną atmosferę oraz przepiękne zabytki z przeszłości  tj. katedrę Św. Janów, kościół NMP, kościół Św, Jakuba, ratusz staro­miejski, kamienica „Pod Gwiazdą”, Dom Kopernika, zespół średniowiecznych murów obronnych łącznie z Krzywą Wieża, ruiny zamków : Dybów i krzyżackiego oraz szereg zabytkowych spichlerzy, pałaców i kamienic. To naprawdę warto zobaczyć

5,4 km Toruń /Fort Sobieskiego/ zwany też fortem 1 położony jest na nadwiślańskiej skarpie. Jest to jeden z 15 największych elementów fortyfikacji dawnej twierdzy Toruń z lat 1878 – 92. Fort 1 jest najbardziej wysuniętym na wsch. od miasta   umocnieniem w zewnętrznym pierścieniu obronnym. Został zbudowany w latach 1888 – 89 jako ostatni z fortów toruńskich. Oglądając fort należy zwrócić uwagę na 3 kopuły pancerne po­zostałe po baterii haubic, stanowiska obserwacyjne. ciekawą konstrukcję płotu fortecznego, baterie skrzydłowe oraz towarzyszące schrony.

.

6,7 km Toruń – Kaszczorek – dzielnica miasta dawniej wieś. Wzm. w 1242 roku jako należąca do biskupów kujawskich. Za rządów bpa Wisława osadzeni zostają tu begardzi /zakon biczowników/, których wypędza kolejny bp Gerard około 1320 roku. Parafia i prawo patronatu przechodzi na zakon Dominikanów w Toruniu i po­zostaje do 1820 roku czyli do kasaty zakonu. Ciekawostki : kościół paraf. Św. Krzyża zbudowany na pocz. XIV wieku. W 1966 roku zniszczony przez pożar następnie odbudowany. Dojazd MZK.

9,4 km Kaszczorek /most na rz. Drwęcy/. Rzeka Drwęca o długości 207 km mająca ujście 400 m dalej do Wisły. W 1961 roku na Drwęcy został utworzony rezerwat ichtiofaunistyczny, który obejmuje całą rzekę. Ochronie ga­tunkowej podlegają- pstrąg potokowy, łosoś, certa i troć wędrowna, Obok mostu po prawej stronie znajduje się skansen filia Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Dojazd MZK.

10,0 km Złotoria – wieś wzm. w 1242 roku znajdująca się w ziemi dobrzyńskiej w dobrach biskupów kujawskich, Lokowana w 1262 roku na prawie niemieckim. W 1807 roku podczas oblężenia Torunia, wojska francuskie roze­brały istniejący tu drewniany kościół. W 1904 r. wzniesiono z cegły nowy w stylu neogotyckim. Ciekawostki: w widłach rzek Wisły i Drwęcy ruiny polskiego zamku z 1343 roku wybudowanego przez Kazimierza Wielkiego.

W 1376 roku doszło do oblężenia zamku przez ks, szczecińskiego Kazka. Zamek wcześniej w 1374 r. został opanowany przez ks. gniewkowskiego Władysława Białego. Kaźko Szczeciński, wnuk Kazimierza Wielkiego odniósł tu śmiertelną ranę i 2.1.1377 roku zmarł na zamku w Bydgoszczy. W 1391 roku ks. Władysław Opolczyk oddał zamek pod zastaw Krzyżakom a wykupił go w 1405 roku Władysław Jagiełło. W dniu 2.IX. 1409 r. dochodzi do zdobycia zamku i wycięcia w pień załogi przez krzyżaków.

.

Zamek pozostaje od tego czasu w ruinie. Został zbudowany w stylu gotyckim, murowany z cegły z użyciem kamienia polnego. Pozostały do dziś : cześć wieży mieszkalnej oraz zarys murów obwodowych. W miejscowości znajduje się bar.  Dojazd MZK i PKS.

11,5 km Złotoria – Toruńska Autostrada Północ-Południe (most drogowy na Wiśle).

20,5 km Brzozówka – wieś założona w XVIII wieku przez osadników przybyłych z terenów dzisiejszej Holandii nazwanych olędrami, położona przy szosie Toruń – Warszawa. Ciekawostki : zabytkowe chaty drewniane z XIX wieku oraz żelbetonowe schrony z okresu II wojny światowej które stanowiły zewnętrzny najbardziej wysunięty pierścień obronny twierdzy Toruń, Dojazd PKS.

23,0 km Szembekowo – wieś, przypuszczalnie założona przez osadników nazywanych olędrami, Dojazd PKS.

31,0 km Jesionka – mała osada leśna nad potokiem o tej samej nazwie (ruina młyna wodnego z końca XIX w.).

32,3 km Ciechocin – wieś, siedziba gminy, W 1242 roku jest wzm. gród należący do biskupów kujawskich. Na miejscu obecnego dworu w średniowieczu stał zamek ks. kujawskich, który później przeszedł na własność biskupów kujawskich,

W 1410 roku bp Jan Kropidło udzielił w nim schronienia prześladowanemu przez Krzyżaków jednemu z przywódców Towarzystwa Jaszczurczego Mikołajowi z Ryńska. Ciekawostki: kościół paraf. Św. Małgorzaty zbudowany na początku XIV wieku gotycki o zatartych cechach. Dawna siedziba biskupów przebudowana w 1756 roku na dwór przez bpa Antoniego Sebastiana Dembowskiego. Informacja ta oraz herb Jelita znajdują się na kartuszu roko­kowym umieszczonym na facjatce od strony frontowej dworu. Dwór jest murowany zbudowany na głębokich piwnicach sklepionych kolebkowo. W wejściu drzwi płycinowe z XVIII wieku. Dwór znajduje się na szczycie ostro opadającej skarpy doliny rz. Drwęcy około 100 m na wsch. od kościoła . Dojazd PKS.

35,0 km Dulnik – mała osada młyńska nad potokiem o nazwie Lubianka.

41,8 km Ruziec /most/ – niewielka wieś leżąca nad rz. Ruziec dopływem rz. Drwęcy oraz przy szosie Golub Dobrzyń – Nowogród. Dojazd PKS

44,5 km Golub Dobrzyń – miasto liczące około 12 tyś. mieszkańców , Powstało wskutek połączenia w 1950 roku dwóch miast Golubia i Dobrzynia. Osada Golub w 1254 roku zostało nadana przez Krzyżaków biskupowi kujawskiemu Wolimirowi. Od 1293 roku w posiadaniu Krzyżaków..  W 1296 roku jest wzm. gród. Prawa miejskie Golub otrzymał w 1331 roku a Dobrzyń w 1789 roku. W czasie wojen krzyżackich miasto wielokrotnie oblegane zmieniało właściciela. Od 1466 r. siedziba starostwa niegrodowego. Zamek górujący nad miastem został wzniesiony w latach 1296 – 1310 przez Krzyżaków. Wielokrotnie zdobywany i niszczony. Za rządów Anny Wazówny zamek zmienił wygląd z gotyckiej warowni na rezydencję pałacową, zwieńczoną renesansową attyką. Zamek w 1807 roku pełnił funkcję lazaretu wojsk francuskich a w 1833 roku Prusacy umieścili tu więzienie.

W 1842 roku i 1867 roku zostały uszkodzone przez huragan attyki, które spadając uszkodziły zamek , aż do piwnic. W latach 1947 – 53 przystąpiono do odbudowy zamku. W latach 1524 – 1611 miasto należy do rodziny Kostków, a 1611-25 do królewny Anny Wazówny i w tym czasie przechodzi największy rozwój gospodarczy.

Za jej starostwa założono pierwsze plantacje tytoniu w Polsce. W późniejszym czasie starostami na zamku były : królowa Konstancja, królewny Anna i Katarzyna oraz królowa Cecylia Renata. O tym okresie zwykło się mówić jako o rządach babskich, W latach 1656 – 57 miasto w rękach Szwedów i stopniowy upadek miasta. Ciekawostki ; kościół gotycki paraf, Św. Katarzyny z l połowy XIV wieku, kilkakrotnie zniszczony pożarami m.in. w 1414 roku, pod koniec XVI wieku i w 1689 roku. Wewnątrz fragmenty późnogotyckiej polichromii z początku XVI wieku, fragmenty renesansowego nagrobka woj. pomorskiego Krzysztofa Kostki oraz gotycki dzwon w XV wieku. W rynku miasta tzw. Dom Pod Kapturem z XVIII wieku, Odcinki   murów miejskich wzniesionych w l połowie XIV wieku a rozbudowanych w XV wieku. Restauracja, hotel. Dojazd PKP i PKS .

48,0 km Białkowo – wieś leżąca nad rz. Drwęcą.

53,0 km Szafamia – wieś. W 1779 roku w posiadaniu Juliana Dziewanowsklego, około 1863 roku Karwata, w 1902 roku Dobrzyńskich i Cholewów a w latach 1910-20 należy do Stanisława Noskowskiego. Ciekawostki : w latach 1824 – 25 gościł tu na zaproszenie Dominika, syna Juliana Dziewanowskiego  h.Jastrzębiec młody Fryderyk Chopin.

Obecny dwór zbudowany w 3 ćw. XIX wieku przez Karwata, prawdopodobnie z wykorzystaniem murów poprzedniego. Eklektyczny. Obecnie wykorzystany jako Ośrodek Kultury Chopina, Dwór jest oto­czony parkiem krajobrazowym o urozmaiconym drze­wostanie z licznymi sztucznymi kanałami. W parku sku­pienie 3 drzew : 2 dęby o obw. 349 i 388 cm i lipa o obw. 350 cm w wieku 200 lat stanowiące – pomnik przyrody, Dojazd PKS.

55,5 km Płonne – wieś jako osada wzm. w 1323 roku. Wieś była własnością m. in. w 1564 roku Tomasza Białkowskiego. od II połowy XVIII wieku do l potowy XIX wieku Dziewanowskich, następnie Piwnickich. Wieś wymieniana w korespondencji  Fryderyka  Chopina. Ciekawostki : częściowo zachowany dom w którym mieszkała w latach 1925 – 29 Maria Dąbrowska. Według tradycji napisała tu ‘Noce i dnie”. Obok tzw. Góra Modrzewiowa z 9-oma modrzewiami polskimi stanowiąca pomnik przyrody. Najstarsze z drzew mają po około 300 lat. Kościół paraf. Św. Jakuba zbudowany około 1402 roku, przebudowany w latach 1545 – 46 staraniem Erazma Kretkowskiego.

.

Gotycki o zatartych cechach stylowych. Przy kościele znajduje się obelisk ku czci Jana Dziewanowsklego, bohatera z pod Samosierry. We wsi znajduje się zrujnowany dwór z początku XIX wieku, który przed wojną należał do Łempickich. W otoczeniu park krajobrazowy z modrzewiami – pomnikami przyrody z końca XVII wieku. Dojazd PKS.

57,5 km Rodzone – niewielka osada założona w XIX wieku, położona 1 km na południe od rzeki Drwęcy.

61,5 km Tomkowo -osada założona w połowie XIX wieku. W 1880 r. jest wzm. folwark należący do Tomasza Cissowskiego właściciela pobliskiego Półwieska Małego. W 1896 r. dobra nabył Edward Rudowski dla córki Ludwiki. Ciekawostki: obecny pałac w 1995 r. został od podstaw zrekonstruowany przez prywatnych właścicieli przy zachowaniu detalu architektonicznego. Obok pałacu znajduje się park krajobrazowy, który od r. 1965 jest rezerwatem przyrody “Tomkowo”. Rezerwat obejmuje obszar 14,98 ha, na którym chroni się las grądowy z udziałem modrzewia polskiego.

62,5 km Kierz Radzikowski – wieś o luźno rozrzuconej zabudowie mieszkalnej powstała w końcu XIX wieku.

66,7 km Radziki Duże – osada wymieniana w 1384 r. należąca do Andrzeja herbu Ogończyk kasztelana dobrzyńskiego dającego początek rodzinie Radzikowskich. W 1752 r. właścicielem jest Stanisław Przeciszewski, na początku XIX wieku Kazimierz Przeciszewski, a od 1839 r. Franciszek Salezy Dmochowski. Przed wojną od 1919-39 r. właścicielami byli bracia Kohn. W 1784 r. Franciszka z Tarnowskich Przeciszewska otrzymała dla Radzik zezwolenie na lokację miasta, które w 1794 r. zostało anulowane. Ciekawostki: kościół paraf. Św. Katarzyny z przełomu XIV/XV wieku gotycki, dwór z czterokolumnowym portykiem zbudowany w II połowie XIX wieku przez Przeciszewskich, na cmentarzu pomnik powstańców styczniowych poległych w bitwie pod Bolesławicami (29.111.1864 r.). W parku obok dworu znajdują się ruiny rycerskiego zamku wzniesionego w latach 1435-1466 przez Radzikowskich.

Zamek w 1510 r, został przebudowany przez ostatniego z rodu Mikołaja Radzikowskiego. W czasie wojen szwedzkich uszkodzony popada w ruinę. Obiekt reprezentował najprostszy typ rycerskiej siedziby obronnej, gdzie budynek mieszkalny obwiedziono murem obronnym z wykorzystaniem jednego boku jako oparcia. Pierwotnie dostępu do zamku broniła mokra fosa nawadniana z zanikającego obecnie stawu.

Budulcem użytym przez budowniczych zamku była cegła, którą układano w układzie wendyjskim i gotyckim, a do podmurówki użyto kamienia polnego. Zamek był założony na planie kwadratu 28,8 m x 28,8 m. Wjazd do zamku prowadził od strony pn-zach przez przedbramie. Pozostałe do dziś mury obwodowe zachowane prawie w całości. W miejscu pierwotnego budynku mieszkalnego piwnice o sklepieniu kolebkowym. We wsi znajduje się bar. Dojazd PKS.

70,0 km Kupno – wieś nad Drwęcą. Zakład Eksploatacji Kruszywa.

71,6 km Pólka Duża – osada leśna nad rz. Drwęcą. Na rz. Drwęcy znajduje się most drogowy przez który prowadzi szosa Kupno – Wrocki. Granica historycznych ziem: dobrzyńskiej i chełmińskiej.

74,6 km Słoszewy – osada wzm. w 1322 r. kiedy wymienia się miejscowego plebana. W 1375 r. rycerz Jan z Kruszyn, do którego należą Słoszewy porywa i więzi tu 6 tygodni bpa chełmińskiego Wikbolda Dobilsteina. W 1414 r. wieś ponosi szkody wojenne kiedy to zostaje spalony dwór oraz zniszczony kościół. W 1772 r. wieś należy do Sowińskiego w latach 40-tych XIX wieku do Jezierskich, a od 1853 r. do Ernesta Kriegera właściciela Karbowa. Od 1933 r. majątek należał do Elżbiety von Witzleben w imieniu której zarządzał do 1945 r. Justus Wurtz. Ciekawostki : grodzisko średniowieczne czworoboczne z majdanem na planie trapezu czynne w XIV-XV wieku, na majdanie zbudowany w XVIII wieku dwór, który później rozbudowano na początku XX wieku. W otoczeniu dworu park krajobrazowy z XVIII wieku z 200-letnimi dębami. W parku, który liczy 24 gatunki drzew liczne pomniki przyrody oraz ciekawe okazy drzew (sosna wejmutka, topola kanadyjska, żywotnik).

80,8 km Mszano – osada wzm. 1246 r.. W 1340 r. należy do bpów chełmińskich. W 1445 r. jest wymieniana parafia a w 1553 r. kościół. W latach 1747-63 dzierżawcą dóbr biskupich w Mszanie jest kpt. wojsk polskich Bartłomiej Orłowski. W XIX wieku wieś należy do Wybickich. Ciekawostki: kościół neogotycki św. Bartłomieja z 1902 r. W 1991 r. na łąkach przy rz. Drwęcy zostały odkryte najstarsze w Polsce groby prehistoryczne z około 7000 r. p.n.e. Dojazd PKS.

84,0 km Szabda – wieś wzm. w 1340 r. jako granicząca z Niewierzem. W 1343 r. jest wymieniany sołtys Gobil. W r. 1535 jest własnością królewską, z której część należy do szlachcica Jerzego Wąpierskiego. W dniu 14.03.1769 r. skonfederowany oddział z ziemi dobrzyńskiej pod dowództwem Szymona Zielińskiego stoczył tu przegraną bitwę z rosyjskim oddziałem.

87,3 km Brodnica – miasto. gród wzm. w 1260 r.. Prawa miejskie w 1298 r. W latach 1317-1479 w rękach Krzyżaków. Michałowo, dzielnica miasta była we wczesnym średniowieczu ośrodkiem Ziemi Michałowskiej, która w 1317 r. została sprzedana Zakonowi przez ks. kujawskiego Leszka . W czasie wojny 13-letniej 1454-1466 miasto przechodziło kilkakrotnie z rąk do rąk. W 1479 r. włączona do Korony, siedziba starosty królewskiego do 1772r. Kościół i klasztor Reformatorów (ob. Franciszkanów) fund. Józefa i Rozalii Czapskich Pląskowskich w 1751 r. Po kasacie zakonu w 1831 r. kościół zamieniono na cmentarny, garnizonowy, a klasztor na więzienie (1839 r.).

Po 1945 r. objęty przez Franciszkanów. Rozkwit gospodarczy miasta XIV wieku oraz w latach 1604-25 (rządy Anny Wazówny). Upadek miasta na skutek wojen szwedzkich. W 1807-15 należy do Księstwa Warszawskiego. Obecnie liczy około 20.000 mieszkańców. Ciekawostki : kościół parafialny z przełomu XIII/XIV w. ceglany, gotycki, wewnątrz polichromia gotycka, renesansowa oraz barokowa, gotyckie rzeźby z II połowy XIV w. oraz krucyfiks z II połowy XIV w. Kościół barakowy z wyposażeniem rokokowym, klasztor o skromnych cechach barokowych. Brama Mazurska z początku XIV wieku gotycka, Wieża Chełmińska z II połowy XIV wieku. Wieża i szczyt ratusza gotyckiego końca XIV w., spalonego w 1631 r., rozebranego w 1868 r. Spichlerz renesansowyz 1604 r., przebudowany XIX/XX w. Pałac Anny Wazówny wzniesiony około 1564 r. przez starostę Rafała Działyńskiego, przebudowany w 1969 r. Zamek krzyżacki wybudowany w latach 1308-39, siedziba komturów krzyżackich 1331-1454. Od 1479 do 1772 r. siedziba starostów polskich m.in. Działyńskich (1485-1604), Anny Wazówny (1604-25).  W czasie wojen szwedzkich zniszczony, rozebrany przez władze pruskie z XVIII wieku. Zachowane zarysy murów i częściowo piwnice, wysoka ośmioboczna wieża 54 m oraz częściowo budynek bramny. Z przedzamcza zachowały się duże partie murów obronnych. Przy ulicy Kamionki dąb – pomnikowy (460 cm). Na uwagę zasługuje także trójkątny rynek. Dojazd PKP i PKS.

93,6 km Tama Brodzka – osada leśna ze stacją kolejową linii Brodnica- Działdowo i Brodnica – Nowe Miasto Lubawskie. Węzeł szlaków turystycznych: żółtego (Toruń – Radomno) i zielonego (Górzno – Łąkorz). W pobliżu stacji PKP schron żelbetowy z okresu II wojny światowej (1944 r). Bar. Dojazd PKP, PKS.

.

94,0 km Tama Brodzka – zastawka spiętrzająca na rzece Skarlance.

97,8 km Mariany – przysiółek z kilkoma zabudowaniami. Dochodzi tu szlak turystyczny niebieski (Górzno – Bachotek).

100,0 km Bachotek – /jezioro/ oraz stanica wodna PTTK im. Marii Okołów-Podhorskiej. Jedno z najbardziej znanych miejsc na terenie Pojezierza Brodnickiego. Jezioro Bachotek posiada obszar 211 ha przy max głębokości około 24 m. Dobra rycerskie w 1446 r. należące do Lamperta, w komturii brodnickiej. Od 1511 r. dobra szlacheckie należące do Janusza Szadlińskiego (vel Bachockiego). W 1951 r. M. Okołów-Podhorska zainicjowała budowę drewnianej stanicy wodnej dla turystów wodniaków. Ciekawostki : przy leśniczówce “Bachotek” rośnie lipa drobnolistna w wieku 150 lat o obwodzie 395 cm w pierśnicy będąca pomnikiem przyrody, na Wyspie Skarbów na jeż. Bachotek znajduje się hipotetyczne grodzisko z wałem i fosą (22 x 12m).  Na półwyspie wrzynającym się w jez. Strażym znajdują się położone obok siebie dwa grodziska wyżynne : jedno owalne (40 x 30 m), a drugie stożkowate z wałem i fosą (32 x 15 m). W sezonie restauracja i dojazd PKS.

100,1 km Bachotek – mostek Jadwigi przerzucony przez Skarlankę. Obok, wzdłuż Skarlanki rozciąga się rezerwat przyrody “Bachotek” utworzony w 1984 r. na powierzchni 22,71 ha. Rezerwat utworzono w celu ochrony unikalnego zbiorowiska roślinności wodnej. W czasie II wojny światowej po drugiej stronie rzeki Skarlanki hitlerowcy bestialsko zamordowali kilkuset Polaków a następnie próbowali spalić zwłoki. W miejscu tym w 1958 r. dokonano odsłonięcia pomnika w kształcie stylizowanego orła projektu Juliusza Wilskiego.

102,5 km Strażym – /jezioro/ o powierzchni 73 ha i max głębokości  9 m.

105,5 km Cichówka – rzeka (most na rzece Cichówce), która łączy jez. Zbiczno i jez. Strażym. Obok szosy Jajkowo – Zbiczno znajdują się polskie schrony żelbetowe z 1939r.

105,7 km Zbiczno – /jezioro/ położone w centrum Pojezierza Brodnickiego. Powierzchnia jeziora wynosi 129 ha, a max głębokość 41,6 m.

110,0 km Rytebłota – leśniczówka z 1868r, wokół, której powstało kilkanaście domków letniskowych, ośrodek wypoczynkowy, pola namiotowe oraz ośrodek jazdy konnej. W Rytychbłotach szosa Ciche – Brodnica przecina przesmyk międzyjeziorny, którym jest rz. Cichówka łącząca jez. Tomaszek z jez. Zbiczno. Ciekawostki : pomnik przyrody : aleja jaworowo – lipowo – klonowa oraz 4 dęby będące każdy z osobna pomnikiem przyrody, w tym “Dąb Kościuszki” rosnący przy skręcie szlaku z szosy nad jez. Tomaszek. Wiek dębów dochodzi do 300 lat, szerokość w pierśnicy od 252 do 390 cm. Dojazd PKS.

113,2 km Ciche – jezioro o powierzchni 111 ha i max głębokości 13,4 m

117,2 km Brodniczanka – struga tworząca przesmyk pomiędzy jeż. Mieliwo o powierzchni  81 ha i max głębokości 9,4 m i jez. Sosno o powierzchni 188 ha i max głębokości 12,4 m. Nad jez. Mieliwo został w 1958 r. utworzony rezerwat przyrody “Mieliwo” na powierzchni 11,73 ha, gdzie ochronie podlega mieszany las z przewagą buka. Występują tu 200-letnie sosny oraz stanowisko lilii złotogłów.

123,2 km Górale – osada wymieniana w 1322 r. na dokumencie komtura ziemi chełmińskiej Otto von Lutterberga, który nadał jej przywilej lokacyjny. W 1432 r. wielki mistrz Paweł von Russdorf nadaje wieś Mikołajowi Tenner. W 1414 r. wieś poniosła szkody wojenne. Ciekawostki: drewniany kościół paraf. Św. Marcina wzniesiony w latach 1723-24 w miejscu poprzedniego. Drewniana chata z przełomu XVIII/ XIX wieku (nr 60). Dojazd PKS.

125,2 km Głowińskie – jezioro  o powierzchni 130,5 ha i max głębokości 18,5 m.

130,2 km Ostrowite – wieś że stacją PKP na linii kolejowej Toruń -Iława. Węzeł szlaków turystycznych: żółtego (Toruń – Radomno), zielonego (Ostrowite – Radzyń Chełmiński) i niebieskiego (Brodnica -Ostrowite). Wieś wzm. w 1414 r. kiedy poniosła szkody wojenne. W 1764 r. właścicielami są Ostrowiccy. W latach 1920-44 dobra są własnością Hansa von Blichera. Ciekawostki: gotycki kościół paraf. Św. Jakuba zbudowany w l połowie XIV wieku, pałac zbudowany w końcu XIX wieku, piętrowy, w otoczeniu znajduje się park krajobrazowy z XIX wieku z 24 gatunkami drzew (m.in. platan).

133,0 km Osetno – osada wzm. 1338 r. kiedy to wielki mistrz Dytrych von Altenburg nadał ją Mikołajowi de Dobruicz. W r. 1414 wieś ponosi szkody wojenne. W 1570 r. właścicielem jest Stanisław Wichulski.

136,8 km Łąkorek – osada wzm. w 1414 r. jako zniszczona. W latach 1423-24 własność rycerska Hannosa w komturstwie radzyńskim. W 1570 r. jest tu folwark królewski z młynem o 2-ch kołach. W XVIII wieku wieś należała do starostwa łąkorskiego (starostami byli m.in. Czapscy).

Ciekawostki : pałac z 1901 r. o cechach secesyjnych otoczony parkiem z końca XIX wieku, w którym szereg drzew będących pomnikiem przyrody (lipy drobnolistne i kasztanowiec). Nad jez. Łąkorz przy kanale prowadzącym do jez. Partęczyny Wielkie znajdują się relikty nawodnej osady palowej z XIV wieku odkrytej przez Maxa Töppena w 70-tych latach XIX wieku. Jezioro Łąkorz liczy 162 ha powierzchni przy 30,9 m głębokości. Dojazd PKS.

143,0 km Okonek – jezioro  o powierzchni 3,4 ha i max głębokości 8 m.

150,0 km Skarlin – osada wzm. w 1339 r. kiedy jest wymieniany rycerz Fryderyk ze Skarlina. W latach 1402-38 wieś stanowi własność Zakonu w wójtostwie bratiańskim. W r. 1414 został spalony kościół i wieś poniosła szkody. Ciekawostki: gotycki kościół paraf. Św. Bartłomieja z około 1330 r.. Nad jeż. Skarlińskim powierzchnia 300 ha i max głębokość 15,5 m przy płw. Kuchnia relikty nawodnej osady palowej z XIV wieku. Dojazd PKS.

153,0 km Lekarty – osada wymieniana w 1402 r. przez wójta bratiańskiego Henryka Marschalka jako opustoszała. Dojazd PKS.

156,5 km Gryźliny  – osada wzm. w 1402 r. kiedy jest wymieniany rycerz Mikołaj z Gryźlin. W 1414 r. wieś poniosła szkody wojenne. W 1501 r. właścicielem jest Mateusz Wilkanowski, a w 1570 r. Działyński. Ciekawostki : poewangelicki kościół z XIX wieku, plebania z XIX wieku. Dojazd PKS.

160,0 km Radomno  – wieś lokowana w latach 1301-31 przez komtura krajowego Siegharda von Schwarzburga w komturii dzierzgońskiej. W 1570 r. własność królewska, wzmiankowany jest młyn o 1 kole i karczma. W 1316 r. wymieniany jest młyn o 1 kole i karczma. Ciekawostki : kościół paraf. Najświętszego Serca Jezusa z 1900-06 r., dwór z końca XIX wieku z otaczającym go parkiem. Na wyspie jez. Radomińskiego (pow. 115 ha i max głębokości 28 m) znajdują się wały średniowiecznego grodziska. Węzeł szlaków turystycznych : żółtego (Toruń – Radomno) i czerwonego (Nowe Miasto Lubawskie – Radomno). Dojazd PKP i PKS.

Henryk Miłoszewski

Znakowany turystyczny szlak pieszy w kolorze żółtym, z przebiegiem j/w został wyznaczony w terenie przez działaczy społecznych z Oddziału Miejskiego PTTK im. Mariana Sydowa w Toruniu, który jest administratorem szlaku i posiada pełne prawa autorskie związane ze szlakiem (przebieg trasy, kilometraż, kod szlaku, symbolika, nazwa i opis krajoznawczy)

Trasy w okolicy

Trasa Toruń – Radomno - najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Trasa Toruń – Radomno - ile km?

Długość trasy wynosi 160 km (szczegóły)

ile czasu potrzeba na pokonanie trasy Toruń – Radomno ?

Na pokonanie tej trasy o długości 160 km należy przeznaczyć 5-9 dni (szczegóły)

Gdzie znajduje się trasa Toruń – Radomno ?

Trasa Toruń – Radomno prowadzi przez województwo kujawsko-pomorskie (szczegóły)

Kategorie

Rodzaje szlaku: Szlak pieszy (znakowany). Miejscowości: Bachotek, Ciechocin, Golub-Dobrzyń, Ostrowite, Radomno, Szafarnia, Tama Brodzka, Toruń, i Złotoria. Regiony: Brodnicki (powiat), Brodnicki Park Krajobrazowy, Golubsko-Dobrzyński (powiat), Pojezierze Brodnickie, Toruński (powiat), i Ziemia Chełmińska. Województwa: kujawsko-pomorskie.

Ostatnia modyfikacja: 19 stycznia 2021